چند روز مانده تا ورود «رجب طیب اردوغان» به ایران؛ جای شگفتی ندارد که جریان‌های قبیله‌گرا، این سفر را به مثابه‌ی تکه‌ای از صفحه‌ی جورچینِ از پیش تهیه شده‌ی خود می‌دانند! در همین چند روز اخیر، دوباره یاد خشک شدن دریاچه‌ی ارومیه افتاده‌ و هشتگ ِ #اورموگولو را در فضای مجازی به راه انداخته و بین خودشان دست به دست می‌کنند!

جدایی‌طلبی را باید از هویت طلبی جدا دانست. اگر چه تفاوت میان این دو در مواردی به اندازه‌ای باریک‌ می‌شود که تشخیص آن از یکدیگر را سخت می‌نماید، اما مهمترین نقطه‌ی افتراق این دو همانا ایران دوستی و احترام و اعتقاد قلبی به مولفه‌های هویت ملی است.

ایران باید تاکید جدی بر تقویت مناسبات دوجانبه بین تهران و باکو داشته باشد که البته راهگشا بودن آن هم محل ابهام است. با این حال دیدار رئیسی و علی‌اف در عشق آباد و زمینه چینی تهران برای سفر علی‌اف به ایران در آینده نزدیک تا حدی می‌تواند باکو را از اتخاذ تصمیمات پرریسک دور کند

داستان ترکیه و یونان جالب است؛ اینکه چگونه آتن به طرز ماهرانه‌ای توانست در امتداد تنگه بسفر حرکت کند، ترکیه را ناراحت کرده است. بنابراین آنکارا دوباره وضعیت حقوقی جزایر دریای اژه را مطرح و آن را به چالش می‌کشد. شاید این احساس به اردوغان القاء شود که اگر از تنگه بسفر به‌عنوان ابزاری برای کنترل جزایر مورد مناقشه دریای اژه استفاده کند، برتری با اوست. اما در واقعیت، او با تاکتیک‌های خود کارها را به هم می‌زند.

خیال باطل تصاحب غیرمجاز چهره‌های فرهنگی و تاریخی ایران زمین و دست‌درازی در هویت ملی ایرانیان، از سوی کارگزاران دولت باکو و همپالگان شان، تازگی ندارد. چندی پیش «آنارکریم اف» وزیر فرهنگ جمهوری باکو، در راستای سیاست‌های ضد ایرانی ، در یک پروپاگاندا، جنگی تبلیغاتی علیه فرهنگ و ادب ایران، به ویژه شاعر ملی ایران، «نظامی گنجوی» به راه انداخت؛ او مهملی تاریخی بافت و گفت: «در جلوگیری از معرفی نظامی گنجوی، به عنوان شاعر ایرانی، مصمم هستیم!»

آذربایجانی‌ها خیلی زودتر از کردها و لرها و خراسانی‌ها و... لباس‌های محلی خود را با لباس‌های رسمی تعویض کردند؛ البته در این میان نکته‌ای که نباید از وجود آن غافل شد، برخی فرهنگ‌سازی‌ها برای آذربایجان است که نه از بطن جامعه‌، بلکه از آن سوی مرزها سرچشمه می‌گیرند؛ لباس‌هایی غریبه برای آذری‌ها با نام لباس‌های قفقازی، که کوچک‌ترین تناسب و وجه‌اشتراکی با لباس‌های محلی مردم منطقه در گذشته ندارند!

ادعای جعلی و طاغوتی بودن واژه‌ی اصیل و ایرانی «آذری»، در جشن فارغ التحصیلی دانشجویان رشته‌ی «زبان و ادبیات ترکی آذری» در شهر تبریز و تلاش برای حذف آن نام، واکنش‌های گوناگونی را از سوی فعالان فرهنگی آذربایجان و به طور ویژه، شهرتبریز، درپی داشته است.

یکی از مناطق مهم ژئوپلتیک و ژئواکونومیک برای ایران، بدون تردید منطقه قفقاز جنوبی است که با توجه به پیوندهای تاریخی با ایران از پتانسیل بالایی برای افزایش حجم تبادلات اقتصادی برخوردار است. با واکاوی داده‌ها و اینکه ایران حداکثر سه تا پنج درصد از نیازهای این سه کشور را تامین می‌کند؛ متوجه کم توجهی در این مورد هستیم.

70 سال پیش از نگارش کتاب «آذری؛ زبان باستان آذربایجان» نوشته‌ی کسروی، نیکالای خانیکوف، دانشمند و شرق‌‌شناس نامدار روسی در کتاب «سفرنامه خانیکف» اشاره‌ای مستقیم به آذری و زبان آذری کرده است. 1000 سال پیش از خانیکف هم دانشمندان بزرگی چون الیعقوبی، ابن ندیم و... مردم آذربایجان را با لفظ "آذری" مورد خطاب قرار داده‌اند.

یکی از نقاط مثبت دولت ترکیه در دهه‌ی نخست زمامداری، رشد پایدار اقتصاد و بهبود زندگی مردم بود که حالا به نظر می‌رسد درست در نقطه‌ی مقابل آن قرار گرفته است بطوری که نرخ تورم در ترکیه این روزها به ۷۳ درصد رسیده و لیر ۴۵ درصد از ارزش خود را در یک سال اخیر از دست داده است.