گروه سیاسی: دالان تورانی ناتو به منظور خنثی کردن موقعیت استراتژیک جغرافیایی ایران در اتاق فکر ضد ایرانی با محوریت جمهوری آذربایجان و ترکیه به قصد آسیب‌های امنیتی، انرژی و ترانزیتی در دهه ۹۰ میلادی به ابتکار یک آمریکایی به نام پل گوبل مطرح شد و  در سال ٢۰٢٢ بعد از جنگ ۴۴ روزه قره‌باغ به‌طور جدی طرح‌ریزی شد.

گروه سیاسی: رزمایش های چندین روزه‌ی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران در مهرماه ۱۴۰۱ در منطقه‌ی عمومی ارس، از جمله نصب پل شناور روی این رودخانه، پیامی آشکار را به گوشِ باکو و تل آویو و آنکارا رساند.

در آمار ارائه ‌شده از سوی سازمان اطلاعات مرکزی امریکا که از آن به‌عنوان «فکت بوک» کشورها نام‌ برده می‌شد، داده‌های جمعیتی ایران نشان می‌داد که ترکیب قومی کشور نسبتاً منسجم است.

گروه سیاست: درست یک سال پس از آغاز جنگ 44‌روزه میان جمهوری آذربایجان و ارمنستان ، آقای الهام علی‌اف در مصاحبه‌ای از برگزاری مانور نیروهای مسلح ایران در جنوب ارس انتقاد کرده و در سخنان خود به‌گونه‌ای خود را سخنگوی آذربایجانی‌های جهان نامید!

گروه بین الملل: یک تحلیلگر برجسته در جمهوری آذربایجان گفت: جریان پان ترکیست در ایران با درس عبرت گرفتن از نتایج منفی اهانت به مقدسات شیعی در سال‌های گذشته، این بار برای رسیدن به مقاصد شوم خود نقاب مذهبی به چهره می‌گیرند. <!-- /wp:paragraph -->

انتخابات ریاست جمهوری ترکیه در روزهای آتی برگزار خواهد شد و در این انتخابات دو نامزد به عنوان رقبای اصلی مطرح هستند: رجب طیب اردوغان رهبر بلامنازع ترکیه در بیش از 2 دهه گذشته و کمال قلیچدار اوغلو رهبر حزب مخالف "جمهوریخواه خلق". اما انتخاب کدام به نفع تهران خواهد بود؟

گروه سیاست: در پی بحران آفرینی دیپلماتیکی دولت باکو علیه ایران که با حمله‌‌ی غیرتروریستی به سفارت باکو در تهران به اوج خود رسید، دولت علیف اقدام به اخراج چند دیپلمات ایرانی کرد. در آن دوره افکار عمومی انتظار داشتند تا تهران نیز طی اقدامی متناسب به این رفتار غیر دوستانه باکو پاسخ دهد. اکنون […]

کارشناس ارشد مسائل قفقاز معتقد است که کارکرد مهم طرح «دالان جعلی زنگزور» جمهوری آذربایجان یا در واقع طرح «دالان تورانی ناتو»، بهره گیری از پان ترکیسم برای تحریک و تشویق قومیت گرایی ضدایرانی و تحریک مناقشات قومی ضد چین و روسیه است.

مناسبات میان ایران و باکو از زمان سقوط اتحاد جماهیرشوروی تا به امروز با شدت و ضعف و در اَشکال گوناگون آن، همواره جاری و ساری بوده است. اما طی چندسال اخیر، این تنش ها و تحرکات، بیشترین شدت را به خود گرفته است. برهمگان روشن است که مقصر و آغازگر این تحرکات و تنش ها در قفقاز جنوبی، باکو و زیاده خواهی های رئیس جمهوری آن می باشد

سابقه‌ی روابط مستقیم میان تهران و باکو در بیش از 30 سال اخیر نشان می‌دهد که عوامل مثبت و الزام آور مانند همسایگی و دین و مذهب مشترک برای ایجاد روابط نزدیک بین آنها کافی نبوده چون عوامل مهم دیگری نیز وجود دارد که بر روابط کنونی این دو کشور تأثیر می‌گذارد. در این ارتباط با سفیر سابق ایران در باکو گفتگویی انجام دادیم.