گروه سیاسی: همزمان با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و ظهور کشورهای کوچک در قفقاز جنوبی، رژیم صهیونیستی بر اساس دکترین بن گوریون و شیمون پرز، تمایلی جدی به حضور در این منطقه را از خود نشان داده است.

گروه سیاسی: قانون ارتجاعی انتخابات را تغییر می دهد و شرایط را برای رقابت سالم ایجاد می کند و فشار بر رسانه ها و فعالان سیاسی را کاهش می دهد.

گروه سیاسی: در گذشته، روابط امنیتی بین دو طرف محتاطانه بود، اما در سال‌های اخیر جمهوری آذربایجان با افتخار تسلیحات پیشرفته اسرائیلی از جمله موشک‌ها و پهپادهای انتحاری را در رژه‌های نظامی خود به نمایش گذاشته است.

گروه سیاسی:جنگ سوم قراباغ در میانه‌های خود مردم عادی این منطقه را آواره کرده است. طبق آمار اعلامی بیش از 100 هزار نفر از ارمنیان ساکن در قراباغ که بیش از دو سوم جمعیت قراباغ کوهستانی را شامل می‌شود.

گروه سیاسی: علیف در سخنان خود شوروی را مقصر جدایی نخجوان با خاک اصلی دانست و گفت: «متأسفانه زنگزور غربی توسط مقامات شوروی از آذربایجان جدا شد و به این ترتیب ارتباط جغرافیایی قسمت اصلی آذربایجان و نخجوان قطع شد.

در حالی که مقامات و رسانه های باکو کار جمهوری خودخوانده قراباغ کوهستانی را  تمام شده فرض می کنند و در تبلیغات رسانه ای خود نیز اتمام کار ارامنه قراباغ را جار می زنند، تشکیل نشست فوری مجلس ارامنه قراباغ کوهستانی برای انتخاب نخست وزیر جدید این منطقه، باکو را دچار انفعال و نگرانی کرد!

پوتین در راستای سیاست‌ رویارویی با ناتو به دنبال کشیدن دیوار حائل از سرزمین‌های شمالی ایران تا دریای سیاه است از همین روی به دنبال اشغال مناطق ترانس نیستریا در شرق مولداوی، کریمه، شرق اوکراین، آبخازیا و اوستایی جنوبی در گرجستان است. و حالا در شمال ایران یعنی قرا‌باغ مستقر شده است.

تحلیلگران سیاسی معتقد هستند که به علت اتکای دولت باکو به تل‌آویو در امور نظامی، اسرائیل که پیشبرد سیاست‌هایش در قفقاز منوط به حفظ بحران قراباغ کوهستانی و وخامت مستمر اوضاع است، جمهوری آذربایجان را به سمتی هدایت می‌کند که بحران قراباغ بطور دائمی تداوم داشته باشد

گروه سیاست: با ساخت راه ترانزیتی جدید در داخل خاک ارمنستان این گونه به نظر می‌رسد که قفقاز جنوبی شاهد تغییرات ژئوپلیتیکی جدید بوده و جمهوری آذربایجان به زودی از مسیرهای ترانزیتی «هند- ایران- روسیه- گرجستان – اروپا» اخراج شود.